Przechowalnictwo to najważniejszy element jeżeli chodzi o całą produkcję sadzeniaka. Ziemniaki przechowywane są w magazynie średnio około pół roku lub nawet dłużej. Zajmując się uprawą ziemniaka trzeba pamiętać, że na jego końcową jakość ma wpływ traktowanie surowca we wcześniejszych fazach, między innymi przed zbiorem. Skutki nieprawidłowego postępowania widać często dopiero podczas przechowywania.
W ubiegłym roku CN Nidzica wykopała ziemniaki z powierzchni 600 ha, więc magazyny szybko się zapełniały, pomimo tego, że rok 2020 nie do końca sprzyjał tej uprawie. Po zakładzie, magazynach i przechowalni oprowadza Radosław Słotwiński, dyrektor ds. produkcji i magazynowania.
Ziemniak od razu po wykopaniu potrzebuje przewietrzenia i schładzania
– Ziemniak od razu po wykopaniu potrzebuje takiego mega przewietrzenia i schładzania. Te pierwsze dni wpływają na to co w tej chwili mamy w przechowalni. Możemy ugrać parę dni lub parę tygodni – wyjaśnia Słotwiński.
W przechowalni ziemniaki magazynowane są najczęściej maksymalnie po 5 skrzyniopalet w górę, żeby nie marnować miejsca w magazynie. W skrzynioplalecie jest średnio ok. 600 kg materiału plus waga skrzyni. Skrzyniopalety stawiane są na rozrysowanych na podłodze magazynu szlakach z numerami.
Jeżeli chodzi o temperatury przechowania ziemniaków, w zależności czy to są chipsowe, frytkowe, czy sadzeniaki, temperatura przechowywania waha się od 4 do 8 oC, zależy to również od odmiany.
Nad tym wszystkim sprawuje kontrolę komputer.
Identyfikowalność była zawsze mocną stroną Centrali Nasiennej z Nidzicy, ponieważ jako firma jest certyfikowana m.in. przez GMP+ i Globall Gap. Certyfikat GMP+ zapewnia spójność całego procesu oraz zgodność z przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa łańcucha żywności. System GMP+ to standard, jaki producent musi spełniać w swoich procesach produkcyjnych. Produkty muszą być spójne i wysokiej jakości, muszą być odpowiednie do ich przeznaczenia i powinny spełniać wymagania na dopuszczenie do obrotu lub specyfikację produktu.
Rozmówca podkreśla, że dla centrali priorytetem jest certyfikat GLOBAL GAP, który wymaga dużo pracy, ale bez niego są nikłe szanse, żeby dostać się na jakiś szerszy rynek. Certyfikat jest wymagany m.in. przez sieci handlowe. W tej chwili rynek oczekuje tego, żeby okazać odpowiednie dokumenty potwierdzające nie tylko jakość, ale również bezpieczeństwo produkowanej żywności. Żeby uzyskać certyfikat GLOBAL GAP trzeba spełnić wiele wyznaczonych standardów opartych na systemie HACCP, zawierających wytyczne do spełnienia przepisów prawa krajowego i międzynarodowego. Podczas kontroli sprawdzane są również aspekty oddziaływania produkcji rolniczej na środowisko. Posiadacz certyfikatu GLOBAL GAP to świadomy producent, który wie jak jego działalność wpływa na jakość i bezpieczeństwo produkowanej żywności.
Dr inż. Monika Kopaczel-Radziulewicz
Zdjęcia: Dr inż. Monika Kopaczel-Radziulewicz
Zdjęcia: Dr inż. Monika Kopaczel-Radziulewicz