Wzrost intensyfikacji produkcji rolniczej, specjalizacja, ograniczony dostęp do obornika w wielu gospodarstwach doprowadza do naruszenia bilansu próchnicy w glebie. Międzyplony, wprowadzone do zmianowania zapobiegają w okresie zimy wymywaniu składników pokarmowych z gleby, a przede wszystkim azotu i fosforu do wód gruntowych i zbiorników wodnych. Ma to duże znaczenie w ochronie środowiska naturalnego. Międzyplony odgrywają dużą rolę w ochronie gleby przed erozją wietrzną, uprawa ich spełnia rolę fitosanitarną, ograniczają występowanie chorób i szkodników roślin uprawnych.
Siew międzyplonów korzystnie wpływa na zmniejszenie zachwaszczeni roślin uprawnych i w dużym stopniu ogranicza skutki niewłaściwego następstwa roślin zwiększając ich plony. Zauważono znaczny wpływ międzyplonów na poziom plonowania rośliny następczej tj. pszenicy ozimej, jęczmienia jarego, ziemniaków i buraków cukrowych.
Dobór gatunków wchodzących w skład międzyplonu nie może być przypadkowy. Należy wziąć pod uwagę zarówno rodzaj gleby, termin siewu jak i długość okresu wegetacji danej rośliny.
Gatunki zalecane na gleby lekkie: łubin żółty, facelia błękitna, gorczyca biała, gryka.
Gatunki zalecane na gleby średnie: groch siewny i pastewny, rzodkiew oleista, słonecznik, gorczyca biała.
Gatunki zalecane na gleby ciężkie: rzepak, rzepik ozimy, bobik, wyka, rzepa ścierniskowa.
Należy również pamiętać, że zgodnie z obecnymi przepisami, rolnicy użytkujący powyżej 15 ha gruntów ornych mają obowiązek zapewnić minimum 5% powierzchni jako obszary proekologiczne (EFA). Jednym ze sposobów wywiązania się z tego obowiązku jest deklaracja uprawy międzyplonu ścierniskowego w którego skład wchodzi minimum dwa gatunki roślin.
Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie oraz akceptujesz postanowienia polityki prywatności
Zgoda
