Wczesny termin sadzenia ziemniaków pozwala na głębsze ukorzenienie się roślin, umożliwia lepsze wykorzystanie zimowych zapasów wody oraz składników mineralnych, przesuwa wegetację na korzystniejszy okres dłuższych dni i zmniejsza szkody spowodowane przez zarazę ziemniaka.
Opóźnienie sadzenia wyraźnie obniża plon, powoduje zdrobnienie bulw i obniżkę zawartości skrobi. Przy uprawie odmian późnych o długim okresie wegetacji opóźnienie sadzenia zwiększa ilość uszkodzeń mechanicznych bulw podczas zbioru, transportu i sortowania, co wyraźnie pogarsza trwałość przechowalniczą. W przypadku chłodnej i wilgotnej wiosny bardzo wczesny termin sadzenia może powodować pewne straty wskutek spóźnionych przymrozków, ale straty te będą mniejsze niż w przypadku opóźnionego sadzenia.
Warunkiem uzyskania wysokich plonów ziemniaka o pożądanym kierunku użytkowania jest właściwa obsada roślin na jednostce powierzchni. Obsada roślin może być wyrażona liczbą wysadzanych bulw lub liczbą łodyg z nich wyrastających. Liczba łodyg zależy nie tylko od ilości wysadzanych bulw (gęstości sadzenia), lecz także od ich wielkości sadzeniaka.
Od głębokości sadzenia zależy w dużym stopniu tempo wzrostu i dojrzewania oraz wysokość i jakość plonu. Przy głębszym sadzeniu, szczególnie na glebach średnio zwięzłych i zwięzłych powstaje więcej przepustów wskutek braku wschodów spowodowanych zwiększonym porażeniem rizoktoniozą i czarną nóżką.
prof. dr hab. inż. Kazimierz Jabłoński
Katedra Agroinżynierii Politechniki Koszalińskiej
Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie oraz akceptujesz postanowienia polityki prywatności
Zgoda
