Naturalnym elementem cyklu życia zwierząt i roślin jest przedłużenie gatunku, a co za tym idzie powiększenie obszaru ich występowania. Migracje gatunków w naturze najczęściej mają miejsce na drodze poszukiwania terenów do żerowania. Czasem zdarza się, że za taką migrację odpowiedzialny jest również człowiek.
Za gatunek nierodzimy lub obcy uznajemy wprowadzony przez człowieka, celowo lub nieświadomie gatunek, którego naturalny obszar występowania nie obejmuje badanego regionu. Ekolodzy i biolodzy praktykują wprowadzanie do środowiska gatunków, mających je wzbogacić lub takich, które historycznie występowały na danym terenie, ale z jakiegoś powodu zanikły (w tym przypadku często gatunek nadal uznaje się za rodzimy). Co stanie się jednak, gdy nowy gatunek zacznie wprowadzać zmiany w środowisku i zagrażać tym rodzimym?
Wtedy mówimy o obcym gatunku inwazyjnym, który stanowi zagrożenie dla bioróżnorodności lokalnych zbiorowości. Pojawienie się obcego gatunku powoduje zaburzenie ekosystemu, w którym się znajduje. Nowa, szybko rozrastająca się populacja będzie konkurować o pożywienie i terytorium, powodując zmniejszenie, a nawet zanik niektórych gatunków rodzimych.
Utrata różnorodności niesie za sobą daleko idące konsekwencje dla łańcucha pokarmowego, a co za tym idzie dla środowiska. Występowanie jednego gatunku reguluje istnienie drugiego.
Aleksandra Malinowska dla Witryny Wiejskiej