Prowadzenie działalności rolniczej wymaga poniesienia kosztów o określonym typie i rozmiarze. Aby można było ustalić strukturę rodzajową kosztów na poziomie gospodarstwa rolnego, trzeba dysponować bazą danych rachunkowych, utworzoną na podstawie szczegółowych zapisów danych, jaką dysponuje rachunkowość rolna, prowadzona w ramach Polskiego FADN.
Obowiązujący tutaj system klasyfikacji kosztów dzieli koszty produkcji na dwie podstawowe kategorie: koszty bezpośrednie i koszty pośrednie (koszty ogólnogospodarcze, podatki, amortyzacja, koszty czynników zewnętrznych).
Koszty bezpośrednie
Są to koszty, które:
-
można bez żadnej wątpliwości zaliczyć do określonej działalności produkcyjnej,
-
ich wielkość ma proporcjonalny związek ze skalą produkcji,
-
mają bezpośredni wpływ na wielkość (wartość) produkcji; należą do nich m.in. koszty: nasion i sadzeniaków, nawozów (bez wapna nawozowego), środków ochrony roślin, inseminacji zwierząt, usług weterynaryjnych i leków, pasz, ubezpieczeń plantacji i zwierząt, koszty specjalne, np. opakowań, ściółki i konserwantów, usług specjalistycznych (suszenie produktów, przygotowanie do sprzedaży, opłaty targowiskowe, dezynfekcja, klasyfikacja zwierząt) oraz najmu do prac specjalistycznych (dorywczo).
Koszty pośrednie
Pozostałe koszty w gospodarstwie rolnym, niezależnie od tego, czy możliwe jest ich przypisanie do danej działalności produkcji, zaliczane są do kosztów pośrednich. Są to:
-
koszty ogólnogospodarcze – wynikają one z istnienia gospodarstwa i nie można ich przypisać poszczególnym działom produkcyjnym w gospodarstwie,
-
podatki,
-
amortyzacja,
-
koszty czynników zewnętrznych (pracy najemnej, czynszów i dzierżaw, odsetki).